Reistips Iran 🇳🇱

Een land als 1001 nachten

 

De beste manier om mijn reis naar Iran te beschrijven is als volgt: “En als je denkt dat je zonder vooroordelen reist, zul je jezelf keer op keer in Iran bevinden als de wereld die niet lijkt te werken met de patronen die je kent. Je reist met lades, je reist met sjablonen – zelfs als je dat heftig negeert.

Iran is anders dan alles wat tot nu toe is gezien, en toch zo verfrissend. Jij moet opnieuw nadenken, die het normale moet accepteren om de beelden in je hoofd opzij te kunnen duwen en ze opnieuw te schilderen.

En ondanks alle uitbundigheid mag je nooit vergeten dat voor jou als bezoeker, als gast, andere wetten gelden dan voor degenen die daar wonen. “

 

Iran in ons hoofd

Er zijn bijna geen plaatsen in de wereld die zoveel beelden in je hoofd projecteren zonder ooit in contact te zijn gekomen met de realiteit, zoals het land dat de Amerikaanse regering onder Bush en vervolgens onder Trump het risico voor de wereldvrede in gevaar heeft gebracht heeft verklaard. Als je Iran hoort, roept het gevoelens op die ook worden geassocieerd met angsten. Beelden uit de regering van Ahmadinejad, die de wereld bedreigde, zijn nog te dichtbij.

Maar er is ook het sprookje als van duizend en één nacht dat de oosterse magie in ons laat ontbranden. Er wordt zoveel gerapporteerd over het land in het Midden-Oosten, dat vóór de Islamitische Revolutie in 1979 zeer goed bezocht werd en daarna van de toeristenkaart verdween. We zijn altijd op zoek naar iets speciaals, exotisch, onverwachts – en dat is precies wat Iran aantrekkelijk maakt.

Ik blijf luisteren naar de vraag: “Waarom ben je naar ons land gekomen?” Dit wordt vaak beantwoord met “nieuwsgierigheid”. De vraag naar reizen naar Iran is de afgelopen jaren enorm toegenomen. Ik merkte dit ook toen de aanbevolen accommodaties al volgeboekt waren toen ik mijn verzoek deed. Bij toeristische hotspots zoals Yazd en Esfahan vind je meer groepen uit andere Europese landen dan individuele toeristen, die tot de pioniers behoren van “exotische” reisbestemmingen.

De eerlijke warmte, behulpzaamheid en openheid, ook voor mij als alleenreizende vrouw, was enorm. Dat klinkt banaal, dat hoor je vaak in andere landen. Maar er lijkt hier een toename te zijn die ik nauwelijks onder woorden kan brengen.

En dan zijn er natuurlijk de prachtige moskeeën, oude karavanserais en koninklijke steden die je fascineren. Terwijl de grandioze gebouwen en de culturele rijkdom van het oude Perzische rijk er alles aan doen om westerse oosterse clichés te dienen, proberen mensen de donkere kant van de clichés met betrekking tot de Iraanse politiek en het vermeende door de media overgebrachte beeld in het westen te relativeren in hun kosmopolitisme en vriendelijkheid. En dus wordt mij tijdens mijn reis steeds weer gevraagd: zijn we gevaarlijk? – waardoor ik sprakeloos ben.

Iran bestaat uit meesterlijke architectuur, unieke natuurwonderen en warme mensen die een bezoek waard zijn.

 

Mijn reisroute

 

Mijn reis was slechts een korte reis van acht dagen, waarin ik alleen met Teheran, Yazd en Esfahan goed ontwikkelde gebieden binnenging.

Daarom zijn mijn opmerkingen alleen gebaseerd op de ervaring die hier is opgedaan.

Ik vloog met KLM rechtstreeks van Amsterdam naar Teheran. Omdat de heenvlucht ‘s nachts is, ben je’ s ochtends vroeg in Teheran en kun je daar meteen aan de dag beginnen. Velen kiezen er meestal voor om in de eerste plaats niet naar Teheran te gaan (duurt ongeveer 45 minuten), een populaire stop om te beginnen is Kashan.

 

Gedurende 8 dagen concentreerde ik me op drie steden

Allereerst bleef ik een dag om “binnen te komen” in de hoofdstad, Teheran. Mijn eerste verblijfplaats was in het doolhof van steegjes tussen de bazaar en het Baharestan-plein nabij het metrostation Mellat. Vanaf hier kon ik bezienswaardigheden zoals het Golestan-paleis, Masoudieh-paleis, de Bazaar of de Shahid Motahhari-moskee te voet verkennen.

Omdat ik geen kaartje meer had voor de nachttrein naar Yazd, restte er op de tweede dag alleen nog een middagtrein van 8 uur naar de woestijnstad. Kort voor middernacht bereikte ik mijn accommodatie met woestijnflair naast de Jame-moskee, van wiens dakterras ik de prachtig glanzende nachtelijke skyline kon bewonderen.

Op een dag wijdde ik me aan de bezienswaardigheden van Yazd en verdwaalde tussen de bazaarstands en in de smalle straatjes in de oude wijk Fahadan. Op de tweede dag boekte ik een tour die me met een jonge Nederlander en twee Italianen     meenam naar de verlaten plaats Kharanaq, het woestijnstadje met een goed bewaarde citadel, Meybod, en de bedevaartsplaats van de Zoroastriërs Chak Chak. De reis bracht ons door een onherbergzaam berggebied in de centrale hooglanden van het land.

Ik nam toen een bus vanuit Yazd, die me in vijf uur rijden naar Esfahan bracht. Hier wacht de pure Oriënt op u met rijkelijk versierde moskeeën en paleizen en bazaar, die allerlei soorten handwerk aanbieden. En dan zijn er nog de prachtige gebogen bruggen, die momenteel alleen over een droge rivierbedding leiden, en het imam-imamplein, dat ook het centrum van de stad is. Als ik dacht dat de accommodatie in Yazd, het Orient Hotel, decoratief zou zijn, wordt dit overtroffen door het Dibai House in Esfahan.

Na twee dagen in Esfahan ging ik terug naar Teheran in een busrit van 6-7 uur. Deze keer vestigde ik me in het noordelijke deel van de stad, van See You in Iran hostel kon ik lopen naar het huis van de kunstenaar en de voormalige Amerikaanse ambassade, ik heb niet veel tijd meer.